Πλήθος ερωτημάτων έθεσε στον υπουργό οικονομικών η Ένωση ιδιοκτητών Ακινήτων Δωδεκανήσου σχετικά με την επιστολή της ΚΥΔ προς το υπουργείο οικονομικών, που κατά κάποιο παράξενο τρόπο διέρρευσε σε ΜΜΕ της Ρόδου, ως προς την εγκυρότητα της, το περιεχόμενο, την ασαφή αιτιολόγηση της, την προσβλητική υπεράσπιση, του ορθού κατά την υπηρεσία, οθωμανικού και μετέπειτα ιταλικού δικαίου αλλά και την εξοργιστική της πρόταση, της απορρόφησης ιδιωτικών περιουσιών από το ελληνικό δημόσιο με δυνατότητα ενοικίασης μετέπειτα από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες. Η Ένωση τονίζει στην επιστολή της, τις ασάφειες, τις αντιφάσεις και τις ανακρίβειες που εμπεριέχει η εν λόγω επιστολή και ζητά την σαφή ενημέρωση από το υπουργείο καθώς υποστηρίζει πως η διαρροή στον τοπικό τύπο έγινε σκόπιμα με σκοπό να δημιουργήσει κλίμα εντυπώσεων και εντάσεων με πολιτικό προσανατολισμό.
Η επιστολή μας αναφέρει:
ΕΝΩΣH ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ
Κοραή 5, Καλυθιές Ρόδου
www.eniad.gr enia12nisou@gmail.com
Τηλ. 6977449797- 6987102777
Προς: Υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα
Κοιν. προς: Υφυπουργό Δημόσιας Περιουσίας Βεσυρόπουλο Απόστολο
Αριθ. Πρωτοκόλλου: 229 Ρόδος, 15-02-2021
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ
Με έκπληξη διαβάσαμε μια επιστολή από την Κτηματική Υπηρεσία Δωδεκανήσου (Κ.Υ.Δ.) προς το Υπουργείο Οικονομικών, η οποία δημοσιεύτηκε στον τοπικό τύπο στις 12/2/2021 και της οποίας το δημοσίευμα σας επισυνάπτουμε συνημμένο. Η επιστολή της ΚΥΔ έχει το χαρακτήρα απάντησής στην επιστολή που σας κοινοποιήθηκε προ αρκετών ημερών από την Ένωση Ξενοδόχων Ρόδου, η οποία αιτήθηκε και αυτή με τη σειρά της, σε συνέχεια της δικής μας επιστολής, την αναστολή των κατεδαφίσεων, που ανακοίνωσε και μειοδότησε σε εργολάβο η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου για πρωτόκολλα κατεδάφισης που της κοινοποίησε η Κ.Υ.Δ., τα οποία προέκυψαν από της διατάξεις του Κτηματολογικού Κανονισμού Δωδεκανήσου ΚΔ 132/1929.
Στην επιστολή η υπηρεσία διατυπώνει αντίθετη άποψη και παροτρύνει στην ολοκλήρωση της διαδικασίας υποστηρίζοντας το νομότυπο της έκδοσης των ως άνω δυσμενών διοικητικών πράξεων.
Αρχικά να σημειώσουμε πως με την επιστολή μας προς τον τότε Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κύριο Κωστή Χατζηδάκη αιτηθήκαμε και εμείς ως Ένωση την αναστολή ζητώντας απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα που έπρεπε να εξεταστούν και ληφθούν υπόψιν ακόμα και πριν γίνει η προκήρυξη του Διαγωνισμού. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχει απαντηθεί το σύνολο των ερωτημάτων αλλά πολύ περισσότερο τα δύο ίσως κρισιμότερα που αφορούν: αφενός τη νομιμότητα της επιλογής μόνο 421 Πρωτοκόλλων από τα 2.500 περίπου που υπάρχουν, εξαιτίας της κρίσιμης ιδιαιτερότητας τοπικού Δικαίου, αλλά και αφετέρου το αν επανεξετάστηκαν περιπτώσεις ιδιοκτητών που εντάχθηκαν στον νόμο περί τακτοποίησης αυθαιρέτων μιας και αναφερόμαστε για Πρωτόκολλα Κατεδάφισης 20, 30 και 40 χρόνων ακόμα.
Η Ένωση Ιδιοκτητών Ακινήτων Δωδεκανήσου ως το πρώτο συλλογικό όργανο, που εκπροσωπεί τους ιδιοκτήτες των Δωδεκανήσων,αναρωτιόμαστε, μήπως αποσκοπεί η υπηρεσία να πλήξει την εικόνα της κυβέρνησης με την επιμονή και τον βεβιασμένο χαρακτήρα εκτέλεσης αμφιβόλου εγκυρότητας πρωτοκόλλων μετά τις αλλαγές της εθνικής έννομης τάξης που έλαβαν χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Μήπως η επιλογή συγκεκριμένων πρωτοκόλλων έγινε με γνώμονα το υποκείμενο, το πρόσωπο του ιδιοκτήτη πλήττοντας στοχευμένα, κατά κύριο λόγο, μικρές και πολύ μικρές ιδιοκτησίες με σκοπό την δημιουργία αρνητικού κλίματος προς την κυβέρνηση;
Και ίσως το κρισιμότερο ερώτημα είναι ποια είναι η άποψη του Υπουργείου μετά από την ασαφή αιτιολόγηση της υπηρεσίας, αφού στην δημοσιευμένη επιστολή της φάσκει και αντιφάσκει.
Εμείς θα θέλαμε να κάνουμε εμφανή τα σημεία της σύγχυσης και της αμφισβήτησης που εμπεριέχει η εν λόγω επιστολή για να καταστήσουμε σαφές πως η αιτιολόγηση της υπηρεσίας εμπεριέχει ασάφειες και η τεκμηρίωση της είναι ελλιπής και δεν πρέπει να ληφθεί υπόψιν:
- Πρώτον: όπως αναφέρει η Κ.Υ.Δ. χαρακτηριστικά :
«έμμεσα αλλά με σαφή και αδιαμφισβήτητο τρόπο, καθορίζονται τα όρια της παραλίας και του αιγιαλού που είναι από την μία πλευρά η θάλασσα και από την άλλη η οριογραμμή των καταχωρημένων στα κτηματικά βιβλία ακινήτων, που έχουν όριο στα στοιχεία της εξακρίβωσής τους την παραλία ή τον αιγιαλό»
Κατανοούμε πως η πρόταση αναφέρει πως τα όρια της παραλίας με τον Κτηματολογικό Κανονισμό Δωδεκανήσου καθορίζονται «έμμεσα αλλά με σαφή και αδιαμφησβήτητο τρόπο».
Για κάποιον που γνωρίζει στοιχειώδη ελληνικά ο όρος σαφής και αδιαμφησβήτητος τρόπος δεν μπορεί να είναι έμμεσος.
Θεωρείτε πως ο καθορισμός με τη λογική «από την μια πλευρά η θάλασσα και από την άλλη τα καταχωρημένα ακίνητα» είναι σαφής και αδιαμφισβήτητος;
Αν υποθέσουμε ότι ο έμμεσος αυτός τρόπος που ισχυρίζεται η υπηρεσία είναι σαφής και αδιαμφισβήτητος άρα εξ αντιδιαστολής είναι πληρέστατος, ορθός και ο δόκιμος, γιατί δεν υιοθετήθηκε από τον κοινό νομοθέτη, που σε αντιδιαστολή με τον παραπάνω ισχυρισμό έθεσε σε ισχύ στην λοιπή Ελλάδα τον άμεσο, σαφή και περιβαλλοντικά τεκμηριωμένο Ν. 2971/2001 περί αιγιαλού και της παραλίας;
- Δεύτερον: Η επιστολή αναφέρει παρακάτω:
«Λόγω του ορισμού της παραλίας παρατηρείται το γεγονός ύπαρξης κοινόχρηστων χώρων παραλίας σε βάθος 100 μέτρων περίπου σε ορισμένες περιπτώσεις, κυρίως σε περιοχές όπου δεν υπήρχε κατά την κτηματογράφηση ανθρώπινη δραστηριότητα»
Αρχικά θα ζητούσαμε από την υπηρεσία να αναφέρει τις πραγματικές αποστάσεις που υπάρχουν και είναι χαρακτηρισμένοι ως κοινόχρηστοι, οι οποίες αφού αναφέρεται σε περιπτώσεις, ξεπερνούν και τα 600 μέτρα.
Στη συνέχεια να εξηγήσει «λόγω του ορισμού της παραλίας» τι εννοεί;
Ορίστηκε με την ορθή διαδικασία οριοθέτησης που προβλέπεται από τον ισχύοντα, και τα άρθρα του 1 έως 5 του 2971/2001,σε όλη την επικράτεια νόμο;
Μήπως δεν είναι προϊόν οριοθέτησης αλλά προϊόν της ιταλικής κτηματογράφησης και προέκυψε με τον «έμμεσο σαφή και αδιαμφησβήτητο τρόπο» που επικαλείται η υπηρεσία, ο οποίος ορίζεται από το ιταλικό δίκαιο χωρίς αποστάσεις και κριτήρια;
Οι παραπάνω περιοχές όπως αναφέρει η επιστολή «προέκυψαν όταν κατά την διαδικασία δεν υπήρχε ανθρώπινη δραστηριότητα»….Δηλαδή;;;
Μήπως αν κάποιος δεν ήταν παρόν στην κτηματογράφηση έχανε την περιουσία του;
Μήπως αν δεν ήταν προσκείμενος στους ιταλούς κατακτητές έχανε την περιουσία του;
Μήπως αν κάποια ιδιοκτησία θεωρούνταν στρατηγικής σημασίας ο ιδιοκτήτης έχανε την περιουσία του;
Και ίσως το πιο καίριο ερώτημα από όλα το οποίο αναφέρεται στην επιστολή, αν κατά την διαδικασία κτηματογράφησης 90 χρόνια πριν δεν υπήρχε ανθρώπινη δραστηριότητα τη στιγμή της κτηματογράφησης σημαίνει πως δεν υπήρχε ιδιοκτησία;
Μήπως ξεχνάμε ιστορικά στοιχεία που μαρτυρούν το σχέδιο για τον «εξιταλισμό» των νησιών μας μέσω της υφαρπαγής ιδιοκτησιών, με ειδικές διατάξεις του εν λόγω κανονισμού που δημιουργήθηκαν από τους κατακτητές για την εξυπηρέτηση του σκοπού,όπως πχ(με την πρόφαση) το ότι αν μια ιδιοκτησία δεν καλλιεργείτο για δύο χρόνια κυρώνονταν υπέρ του ιταλικού δημοσίου;
Τρίτον:
«……… εν λόγω τμήματα εκ του κοινόχρηστου χώρου ιδιοκτησίας Ελληνικού Δημοσίου».
Αλήθεια, ο κοινόχρηστος χώρος του Ελληνικού Δημοσίου ορίστηκε με τους νόμους του Ελληνικού Δημοσίου ή με τις κατακτητικές Ιταλικές διατάξεις ενός Κανονισμού με οθωμανικές ρίζες;
Είναι ορθά ορισμένος ο κοινόχρηστος χώρος;
Η παραλία, εκ του νόμου, οριζόμενη στην ελληνική έννομη τάξη, ως η ζώνη της ξηράς που προστίθεται στον αιγιαλό για την εξυπηρέτηση της πρόσβασης σε αυτόν, είναι ταυτόσημα καθορισμένη και στα νησιά μας (;) ή μήπως είναι προϊόν ιταλικής κτηματογράφησης που χαρακτηρίζει ως καταπατητές χιλιάδες ιδιοκτήτες και συμφωνεί η υπηρεσία με τις κατεδαφίσεις των περιουσιών τους, που κληρονόμησαν από τους προ παππούδες τους παππούδες τους και τους γονείς τους;
Είναι τυχαίο το γεγονός πως τα δύο τρίτα της Ιδιωτικής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου βρίσκονται στα Δωδεκάνησα που εκμεταλλεύτηκε τον Κανονισμό και τΙς παθογένειες του για να υφαρπάζει με συνοπτικές διαδικασίες τις περιουσίες των Ελλήνων που στάθηκαν απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια ανθελληνισμού των νησιών μας;
Το σκεπτικό του Ελληνικού Δημοσίου είναι εφάμιλλο με των κατακτητών και θα εξακολουθεί να εφαρμόζει την ίδια κατακτητική πολιτική έναντι των πολιτών;
Τέταρτον: To οξύμωρο της υπόθεσης :
«….(όπως προβλέπεται στο άρθρο 14 του Ν.2971)»
«….πως αυτά προβλέπονται στο άρθρο 27 του Ν.2971/2001»
Η υπηρεσία αναφέρεται σε άρθρα που προβλέπουν οι διατάξεις του νόμου που ισχύει στην Ελληνική Επικράτεια.
Μα αλήθεια αυτός ο νόμος χαρακτηρίζει τα ακίνητα αυθαίρετα και προς κατεδάφιση ή το άρθρο 3 του Κτηματολογικού Κανονισμού;
Αφού ο νόμος τα προβλέπει ρητά και άμεσα γιατί επιμένετέ στην διάκριση των νησιών μας έναντι αυτού του νόμου;
Σε μια οριοθέτηση με τις διατάξεις του Ν. 2971/2001 τα ακίνητα αυτά θα βρίσκονταν στον κοινόχρηστο χώρο της παραλίας αν οριοθετούνταν από την αρχή χωρίς την ύπαρξη του άρθρου 3 του Κτηματολογικού κανονισμού;
Πέμπτον:
«….τις εκτός σχεδίου περιοχές και πιο συγκεκριμένα τη ζώνη μεταξύ της μέγιστης απόστασης χειμερίου κύματος + 12 μέτρα και των ορίων των ιδιοκτησιών, άποψη της υπηρεσίας είναι ότι αυτές θα μπορούσαν να περιέλθουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ως άγονες και ακαλλιέργητες εκτάσεις, προκειμένου να υπάρχει η δυνατότητα μίσθωσης τους από τους εκάστοτε ενδιαφερόμενους»
Πραγματικά σε αυτό το σημείο η Υπηρεσία οφείλει να ανακαλέσει και να ζητήσει μια συγνώμη από τον Δωδεκανησιακό λαό. Η βασική αρμοδιότητα των κτηματικών υπηρεσιών είναι η διαχείριση της ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου και όχι η υφαρπαγή των περιουσιών ιδιοκτητών στηριζόμενη σε έναν Κανονισμό δημιουργημένο από Κατακτητές.
Ζητά από τους Δωδεκανήσιους να οριοθετήσει χωρίς τα εθνικά νόμιμα κριτήρια, και να αποχαρακτηρίσει εκτάσεις με μια διαδικασία που δεν προβλέπεται ακόμα και από τον κανονισμό αυτόν, να περιέλθουν οι ιδιοκτησίες στα χέρια της κτηματικής και να της νοικιάζεται στους ίδιους τους ιδιοκτήτες;
Είναι άγονη ακαλλιέργητη μια έκταση στην οποία μια οικογένεια στεγάζεται εκεί προ αμνημονεύτων χρόνων ή μια ιδιοκτησία που γίνεται χρήση της γης από την περίοδο της οθωμανικής κατοχής;
Αξίζει να αναφέρουμε πως η υπηρεσία μετά από συζήτηση με την Ένωση μας μας ανέφερε πως η ειδική ονομασία «άγονες ακαλλιέργητες εκτάσεις» έγκειται στην διακριτική ευχέρεια της και τον χρησιμοποίησε στο παρελθόν για τις ανάγκες αποχαρακτηρισμού εκτάσεων χαρακτηρισμένων ως κοινόχρηστους, εκμεταλλευόμενη την ανεπάρκεια του δηλαδή, επιλεκτικά ,ενώ τώρα προτείνει να νομοθετηθεί. Τις αποφάσεις αποχαρακτηρισμού εκτάσεων της υπηρεσίας (α) Αρ.Πρωτ.: 89066 ΕΞΕ 2020-Ημ/νία: 13/10/2020 (β) 6-8-2018-Αρ. πρωτ. : 69379 (γ) Αρ.Πρωτ.: 41318 ΕΞΕ 2020 Ημ/νία: 10/06/2020 σας επισυνάπτουμε συνημμένες.
Αφού μπορούσε να το κάνει ανέκαθεν γιατί ζητά την νομοθέτηση μιας διαδικασίας που έχει ήδη κάνει χρήση;
Να ενοικιάσει κάποιος από την υπηρεσία ένα σπίτι που κατέχει για 100 και πλέον χρόνια;
Αλήθεια η εκτός σχεδίου περιοχές είναι περιοχές σε άλλα νησιά;
H Δώδεκα μέτρων λωρίδα του αιγιαλού υπάρχει στην λοιπή Ελλάδα και αν είναι σωστή η ύπαρξή της γιατί δεν νομοθετήθηκε σε όλη την Επικράτεια;
Γιατί προτείνει η υπηρεσία μια πρόταση που εμπεριέχει τη… «διακριτική ευχέρεια» υπαλλήλων του Δημοσίου;
Έκτoν:
«η οποιαδήποτε τροποποίηση αυτής προς την κατεύθυνση της κατάργησης του κατισχύοντος Κτηματολογικού Κανονισμού θα δημιουργούσε μεγάλες ανισότητες και προβλήματα στην περιοχή αρμοδιότητάς της».
Κύριε Υπουργέ
Με αφορμή τα ακροτελεύτια εδάφια της επιστολής της Κ.Υ.Δ. θα θέλαμε να αναφέρουμε τα εξής:
Το άρθρο 4 του Συντάγματος αποτελεί ρητή επιταγή και αναφέρει «ότι όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου». Η λέξη ανισότητα που αναφέρει η Κ.Υ.Δ. υπάρχει ήδη και την επιβεβαιώνει η ίδια με πανηγυρικό τρόπο και μέσα από την επιστολή της, από τη στιγμή που όλη η Χώρα οριοθετείτε με τον Ν.2971/2001 και τα Δωδεκάνησα με το ΚΔ 132/1929.
Η κτηματική υπηρεσία υπερασπίζεται μια κατάσταση που την έχει φέρει σε ισχύουσα θέση έναντι των πολιτών. Η υπηρεσία θεωρεί ότι όλα είναι καλώς καμωμένα και μοιάζει να υπεραμύνεται του Κανονισμού γιατί το… αυτοδιοίκητο του καθεστώτος Δωδεκανήσου την καταστεί κράτος εν κράτη. Δεν δέχεται την νόμιμη και δίκαιη θέση των Δωδεκανησίων τους οποίους εκπροσωπούμε, η οποία τεκμαίρεται από την επιστημονική μελέτη του Συνταγματολόγου Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ευ. Βενιζέλου περί αντισυνταγματικότητας του Κανονισμού η οποία βασίζεται στις αρχές του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Συνθήκης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Περιβαλλοντικού δικαίου και τις Διεθνής συνθήκες, οι οποίες ορίζουν την προστασία της ιδιοκτησίας αλλά πρώτα από όλα την ισότητα των πολιτών.
Πάγια θέση της Ένωσης μας είναι η ισότητα και η δικαιοσύνη. Ζητήσαμε και εξακολουθούμε να τα επιζητούμε, χωρίς ίχνος ρουσφετολογίας, χωρίς να διαπραγματευόμαστε σπιθαμή από τα κοινόχρηστα του αιγιαλού και της παραλίας που ανήκουν στο Λαό:
- Tη ρητή ενοποίηση και εξομοίωση των νησιών μας στην εθνική έννομη τάξη,
- Την οριοθέτηση των νησιών μας με τον ισχύοντα και επαρκέστατο Ν. 2971/2001,
- Μετά την διαδικασία οριοθέτησης συμπληρωματική κτηματογράφηση των δικαιούχων με τεκμαιρόμενη χρονική αξίωση και συνεκτικά πρότυπα από πλευράς του Δημοσίου αλλά με σύγχρονο και εφαρμόσιμο τρόπο απόδειξης εμπράγματων δικαιωμάτων που εξαιτίας του ειδικού νομικού καθεστώτος ιστορικά εμπεριέχει αρκετές δικαιοπλαστικές ιδιαιτερότητες,
- Την εκχώρηση στην ιδιωτική περιουσία των λοιπών εκτάσεων που θα προκύψουν κατά την διαδικασία οριοθέτησης,
- Την αναστολή των κατεδαφίσεων,
Τελευταίο σημείο παρατήρησης, που είναι ίσως το πιο ευαίσθητο σημείο της επιστολής,καθώς θεωρούμε πως προσβάλει το εθνικό φρόνημα των Δωδεκανησίων και αναφέρεται στην επιστολή:
«Ο κανονισμός αυτός βασικά δεν κατάργησε, αλλά διατήρησε και κωδικοποίησε τις κατά τον χρόνο της ιταλικής κατάληψης, επικρατούσες στα Δωδεκάνησα διατάξεις του Οθωμανικού δικαίου, περί ακινήτου ιδιοκτησίας.
Επισημαίνεται ακόμη ότι η ελληνική Πολιτεία ως διάδοχος της ιταλικής πολιτείας, σεβάστηκε τις έννομες καταστάσεις που οριστικά διαμορφώθηκαν κατά το δίκαιο της προκατόχου (ιταλικής) Πολιτείας, καθώς επίσης και το προ της κατάληψης νόμιμο καθεστώς»
Κύριε υπουργέ αξίζει να δώσετε βάση στη συγκεκριμένη αναφορά.
Με ευκολία διαπιστώνεται ότι η άποψη της υπηρεσίας είναι πως ένας οθωμανικός νόμος που επισημοποιήθηκε από τους Ιταλούς και διατηρείται σε ισχύ, ορίζει την νομιμότητα των Ελλήνων. Οι Δωδεκανήσιοι παρέμειναν πιστοί στις πεποιθήσεις τους και διατήρησαν το Ελληνικό στοιχείο όχι 400 χρόνια που ήταν σκλαβωμένη η Ελλάδα αλλά 600 χρόνια σκλαβιάς από την οθωμανική αυτοκρατορία.
Δεν δέχτηκαν ποτέ να γίνουν Τούρκοι, δεν δέχτηκαν να γίνουν Ιταλοί, δεν τους παραχώρησαν σπιθαμή από την Ελληνική γη και για αυτό επιζητούν να ορίζεται η νομιμότητα τους με την Ελληνική έννομη τάξη χωρίς καμία σύνδεση με οθωμανικά και ιταλικά δίκαια.
Τέλος, επειδή είναι απορίας άξιο με ποιο τρόπο και για ποιο σκοπό διαρρέει μια επιστολή-δημόσιο έγγραφο μιας δημόσιας υπηρεσίας προς το υπουργείο σας στον τύπο, αιτούμεθα: (α)την εξέταση του εν λόγο ζητήματος δίχως παρελκυστικές και νομιμοφανείς, πλην όμως, κατάφορα άδικες αγκυλώσεις, β) τη ξεκάθαρη θέση και απάντηση του Υπουργείου στα κρίσιμα ως άνω ερωτήματα, (γ) όπως μας ενημερώσετε για το έγκυρο της επιστολής ταύτης, καθότι μας ενδιαφέρει η αποσαφήνιση του σκοπού της δημοσίευσης, αφού με την διαρροή στον τοπικό τύπο δημιουργείτε η εντύπωση πως σκοπό έχει αποκλειστικά να διεγείρει διχαστικές αντιδράσεις στην κοινή γνώμη με ασαφή στοιχεία.
Παρακαλούμε όπως μας απαντήσετε το συντομότερο δυνατόν.
Με εκτίμηση το ΔΣ και ο πρόεδρος της ΕΝ.Ι.Α.Δ
Ο πρόεδρος Ο γραμματέας
Βαγιανού Μιχαήλ Μαρής Γεώργιος
